Dagje Brussel

6.45 ging de wekker alweer. Mensen die vaker in België spelen weten dat de klokken pas om 14.00 worden aangezet en zullen mij vreemd hebben aan hebben gekeken. Nee, ik ben zeker geen ochtendmens! Als schaker kom je op veel plekken, maar kom je vaak niet verder dan de speelzaal, je hotelkamer en het vliegveld. Ik vond het daarom hoog tijd om een bezoekje aan de hoofdstad van onze zuiderburen te brengen. Ondanks verwoede pogingen om nog een beetje bij te slapen tijdens de treinreis, lukte het me niet om mijn ogen langer dan een minuut gesloten te houden. Thanks, tokkies! Om 10.45 stond ik dan midden in het centrum van Brussel, waar een kille stilte de zondagochtend beheerste. Snel werd ik echter al uit mijn slaap ontwaakt door rugby fans die een Irish pub onveilig aan het maken waren. Daarvoor had ik ook in Amsterdam kunnen blijven, snel door dus. Achtereenvolgens struinde ik de Grote Markt af, kwam ik een colonne Japanse toeristen bij Manneken Pis tegen om vervolgens drie parken(Warande, Leopold en Marie-Louise) een bezoekje te brengen. Relaxt wakker worden!

Manneken Ris!

Een van de vele departementen van de EU wordt gebruikt als thuislocatie van tegenstander EuropChess. Eenmaal daar aangekomen bleek het bezoekerscentrum open te zijn en aangezien er nog voldoende tijd was, de ideale mogelijkheid om de in-het-grijs-verleden-opgedane studiekennis weer eens op te halen. Vrij veel bleek nog in mijn herinnering te zitten dus stond ik al een half uur later buiten in de doorgekomen zon.
In mijn 2e partij van het seizoen kreeg ik tegen Frank Hoffmeister (2182) vanuit de opening al groot voordeel toen hij gedwongen werd zijn loperpaar op te geven. Nonchalance speelde me weer eens parten en zo stelde ik mijn tegenstander in staat zijn stellingen te barricaderen. In opkomende tijdnood sloeg hij echter volledig de plank mis en kon ik zodoende nog voor zet 40 het punt binnenslepen.
Het team won overigens vrij soepel met 5-3, hoewel onze twee topborden redelijk stevig aan de tand werden gevoeld.
Nog vol in de race dus voor het kampioenschap, wat op papier ook redelijk soeverein moet worden binnengekopt. Mijn andere clubje liet vandaag weer een steek vallen en mocht met 1-1 nog blij zijn dat het geen verdere schade opliep. Wanneer worden de eerste witte zakdoekjes voor Ome Frank tevoorschijn gehaald?