Een hard pak slaag

Afgelopen zaterdag werd de 2e ronde van de KNSB competitie verspeeld. Na een pijnlijke afstraffing in de eerste ronde uit bij Groningen mochten we deze keer proberen de schade te herstellen in de wedstrijd tegen Rotterdam. Ik heb van de andere partijen weinig mee gekregen om er een zinnig oordeel over te vellen, daar ik het simpelweg te druk had met mijn eigen partij tegen Frans Cuijpers. Met wit pakte hij de opening niet bepaald ambitieus aan en kon ik na een zet of 12 al op voordeel rekenen. Ik pakte het niet erg voortvarend aan en liet mijn tegenstander na 15...Lf4? (het eenvoudige 15...Lb6 geeft zwart groot voordeel) terugkomen in de partij met 16.Dg4! Wits minuspion werd gecompenseerd met een groot ruimteoverwicht in het centrum en op de koningsvleugel en zo kon ik geen plan verzinnen om mezelf los te werken. In tijdnoodfase sloeg wit zijn slag en niet veel later kon ik opgeven. Het team verloor uiteindelijk wat geflatteerd, weliswaar terecht met 2.5-7.5 en blijft daardoor stijfjes onderaan. Een uitgebreider wedstrijdverslag is hier terug te vinden.

Mijn ABC

Voor mensen die mij nog niet zo goed kennen heb ik mijn ABC ingevuld om nader kennis met me te maken. De letters Q, X en Y blijken niet zodanig in mijn leven voor te komen dat het een vermelding waard is en zodoende heb ik besloten die er buiten te laten.

A: Gelijk al een lastige keuze, hoewel Amsterdam en Ajax prima hand in hand gaan. Kies nu voor Amsterdam, Ajax voldoet dit seizoen nog niet aan de verwachtingen!
B: BSG-Bussum, de club waar ik voor uitkom in de Nederlandse competitie schommelt al een aantal jaren tussen de meesterklasse en de eerste klasse. Door vorig jaar promotie af te dwingen komen we dit seizoen uit op het hoogste niveau. In de eerste wedstrijd tegen SC Groningen werd gelijk duidelijk gemaakt (8-2 verlies) dat het een zwaar seizoen voor ons zal worden.
C: Cuba is bij uitstek mijn favoriete (schaak)land. Het klimaat, de cultuur, de natuur, de salsa, de rum en (niet het minst belangrijkste) het vrouwelijk schoon zorgen voor een zeer aangename sfeer. Schaken is zeer populair en wordt veel op straat gespeeld. Twee jaar geleden meegedaan aan het Capablanca Memorial enben vastberaden om hier een keer terug te keren. Op een goede 2e plek staat overigens Curacao, waar ik al 4 keer heb meegedaan aan het internationale schaaktoernooi.



Typisch straatbeeld in Cuba

 D: Dostojevski, schrijver van het meesterwerk Misdaad en Straf. Helaas ben ik er nog niet aan toegekomen om me te verdiepen in andere werken van zijn hand.
E: Endgame manual van Dvoretsky is een van de meest inspirerende schaakboeken die ik heb doorgewerkt en heeft me in partijen geholpen juiste beslissingen te nemen. Een must-read voor elke ambitieuze schaker.
F: Fjolnir ben ik voor uitgekomen in de IJslandse teamcompetitie in 2009. Toen behaalde het team een knappe derde plek. In maart zal ik proberen mijn team te behoeden voor degradatie.



Fjolnir in betere tijden (3e plek seizoen 2008/09)

 G: In Gibraltar speelde ik mijn beste toernooi ooit. Kwam uiteindelijk net iets te kort voor een GM-norm. Had wellicht toch maar de rots op moeten gaan om familieleden aap een bezoek te brengen!
H: Hekmanschool. De basisschool waar ik zelf heb op gezeten en goede herinneringen aan heb. Al een aantal jaar geef ik zelf ook schaakles aan kinderen.
I: Internationaal Meester, de titel die ik sinds april 2007 achter mijn naam mag zetten. Het volgende doel is om GM te worden.
J: Journalist. Een aantal van mijn toernooiverslagen zijn gepubliceerd op ChessVibes. Verder lever ik een wekelijkse bijdrage voor de digitale magazines ChessVibes Openings en ChessVibes Training.
K: Katernberg. Mijn Duitse club waar ik inmiddels aan mijn 5e seizoen begonnen ben. De goede teamsfeer zorgt er mede voor dat we al jaren op het hoogste niveau in de Bundesliga acteren. Dit seizoen zijn we goed gestart door de eerste 2 matches winnend af te sluiten.
L: Lesgeven zit ook in het bloed. Zowel mijn vader (Wiskunde) als mijn moeder (Italiaans) hebben jarenlang in het onderwijs gezeten. Zelf geef ik op verschillende plekken schaakles op allerlei niveaus.



Lesgeven aan de Arubaanse schaakjeugd!

 M: Mojito. Met grote afstand mijn favoriete drankje, mits goed bereid! Voor het eerst mee in aanraking gekomen in Cuba en sindsdien nooit meer afstand van kunnen nemen.
N: NBA is mijn favoriete sportcompetitie. Mijn liefde voor basketbal heb ik van mijn vader meegekregen. Afgelopen jaar ook twee fantastische NBA wedstrijden bijgewoond. Hopelijk komt er snel een oplossing voor het huidige conflict tussen de spelers en clubeigenaren. Let's play the game, guys!



In Staples Center, thuisbasis van de LA Lakers

 O: Organisator. Eenmaal per jaar organiseer ik het Brainwave rapidschaaktoernooi in Amstelveen. Dit toernooi maakt onderdeel uit van een speciale denksportdag. Het aantal deelnemers groeit elk jaar. Dit jaar kwamen niet minder dan 60 schakers op het toernooi af. Volgend het 5-jarige jubileum alweer!
P: Promotor. Probeer met hart en ziel schaken te promoten bij verschillende doelgroepen. Het nut van schaken kan en moet veel beter worden uitgebuit om het schaken een belangrijkere rol in onze maatschappij te geven.

Simultaan in Curacao

R: Reggaeton is lekkerste muziek om op los te gaan. Tot mijn favoriete artiesten behoren o.a. Don Omar en Daddy Yankee.
S: Schaken, kon ook niet anders. Op 8-jarige leeftijd mee in aanraking gekomen, toen mijn moeder mij opgaf voor de schaakles na schooltijd. Aanvankelijk voelde ik er niks voor en wilde ik liever voetballen, tennissen etc., maar omdat mijn vriendjes er op zouden gaan kon ik niet achterblijven. Als snel kreeg ik de smaak te pakken en begon mijn moeder haar beslissing om mij op schaakles te zetten te betreuren ;-)



In actie!

 T: Topalov is mijn favoriete speler. Zijn sterke openingsvoorbereiding, scherpe en compromisloze stijl spreken me erg aan, ondanks het feit dat ik zelf te vaak als een ‘chicken’ snel remise speel.
U: Uitgaan, een van mijn favoriete bezigheden. De periode dat ik 4 keer per week 's nachts in Amsterdam kon worden aangetroffen is echter voorbij. De piekmomenten in de vroege uurtjes worden tegenwoordig zorgvuldiger uitgekozen ;-)
V: Volkskrant lees ik tijdens verblijven in het buitenland om op de hoogte te blijven van het nieuws in de wereld.
W: Wirtzfeld. Een kleine plaats in het Duitse gedeelte van België. Voor de lokale schaakclub kom ik uit in de Belgische Club Competitie. Dit seizoen gaan we voor promotie!
Z: Zukertort Amstelveen, de eerste schaakclub waar ik op 8-jarige leeftijd lid geworden. De gezellige sfeer en de goed georganiseerde trainingen van o.a. Eddy Sibbing hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan mijn schaakontwikkeling.

Met een Griek om de tafel

Sinds de zomer van 2004 kom ik uit in Griekse club competitie voor het team O.A.A. Heraklion. In tegenstelling tot veel andere competities in West-Europa is de clubcompetitie een toernooi dat in een week wordt afgewerkt. Van clubbinding is nauwelijks sprake en zelfs amateurs switchen jaarlijks van club.
Nadat ik een paar jaar niet was uitgekomen voor de club, mocht ik afgelopen maart/april proberen het team weer terug te loodsen naar de hoogste divisie. Ik zou 2,5 week verblijven op Kreta, waarbij slechts in drie weekenden een 7-rondig toernooi zou worden afgewerkt. De eerste avond werd het team door de sponsor en zijn familie mee uit eten genomen. Gelijktijdig werd het beladen EK kwalificatie duel Malta-Griekenland gespeeld. Teamcaptain Takis (let op hem!) benadrukte meerdere malen dat er geen alcohol zou vloeien deze avond, aangezien de volgende ochtend al een belangrijke clash met de concurrent op het programma stond. Halverwege de 2e helft kwamen de Grieken met 10 man te staan en sloeg de teleurstelling snel in. Net toen de rekening werd gevraagd wisten de Grieken ver in blessuretijd de 3 punten veilig te stellen. Het verdere verloop van de avond verdient geen verdere uitleg...


Kampioenschap 2e divisie (april 2011), uiterst rechts de teamcaptain

 Het team begon vrij stroef met een 4-4 gelijkspel, maar in de daaropvolgende rondes werd uiteindelijk toch ruim afstand genomen. Promotie naar de hoofdklasse was daarmee een feit en dat betekende dat ik in juli mocht terugkomen voor een snoepreisje 100 km ten noorden van Athene.
Dat de teamcaptain een goede Griekse babbel had was me inmiddels wel duidelijk geworden. Afspraken werden opgezegd en tijdens onderhandelingen werd telkens geprobeerd elke euro eraf te peuteren. Premier Papandreou pakt dat momenteel een stuk slimmer aan in elk geval!
Handhaving was ons doel en daar zouden we een zware dobber aan hebben. Elk team heeft 8 borden en bestaat uit 3 ’normale’ borden, 2 damesborden en 3 jeugdborden. Met name aan de lagere borden waren we redelijk verzwakt t.o.v. de andere teams.
Interessant was onze 3e ronde match tegen een sterk team. Bij een stand van 3,5-3,5 was ik bezig een gewonnen eindspel (extra pion) in winst om te zetten. Zowel mijn tegenstander als ik zaten onder de 2 minuten, maar met 30 seconde increment per zet mocht het geen al te grote problemen opleveren, laat staan dat ik ook maar ergens risico kon lopen. Geheel onverwachts schoot de captain uit zijn stoel en snelde zich naar mij om in mijn oor te blèren ‘’offer a draw‘’. Totaal verrast door de inbreng van mijn captain was ik 1,5 minuut volledig van slag en berustte daarom uiteindelijk maar in zijn voorstel. Later probeerde hij nog recht te draaien dat hij had bedoelt dat een remise niet slecht zou zijn. Van je captain moet je het maar hebben...
Goed, uiteindelijk slaagden we erin om ons redelijk soepel te handhaven door een 5,5-2,5 overwinning in de laatste ronde. Mijn grote vriend Takis omhelsde me alsof we al jarenlang samen een huwelijk hadden. Zo is alles ineens weer koek en ei.
Na de competitie bleef ik nog een tijd in Griekenland voor vakantie en speelde nog wat andere toernooien, o.a. in Heraklio. Een voortvarende start van 5 uit 5 kon ik helaas geen vervolg geven en eindigde zelfs met 6 uit 9 buiten de prijzen. De teleurstelling werd nog wat versterkt toen ik ‘s avonds via verschillende personen vernam dat Takis volgend jaar geen beroep meer op me wilde doen, zonder mij direct hierover te informeren.
Een paar weken geleden nam de zoon van de sponsor (Stelios, speelt zelf op jeugdbord) contact met me op. Het budget was sterk afgenomen, dus werd het aanbod een stuk verminderd. Aangezien ik jarenlang al deel uitmaak van het team en ze dankbaar ben voor de hulp en gastvrijheid nam ik het besluit zonder twijfel gewoon aan. Alles leek nu alweer geregeld voor een nieuwe mooie zomer in Griekenland.
Niet al te lang daarna ontving ik een mail van Takis waarin hij schreef op zoek te zijn naar een nieuwe speelster voor een van de damesborden. Snel stuurde ik hem contactgegevens van een mogelijk nieuw lid. Het is immers een kleine moeite om iets voor je team te regelen. Alles lijkt dus in orde te zijn, maar dan moet het meest bizarre nog komen. In zijn antwoord deelde hij mede inderdaad geen beroep meer op mij te doen en dankte me hartelijk voor bewezen diensten. Fair enough.

Aankondiging Tata

Het grote (schaak)nieuws van de dag is de bekendmaking van de deelnemers aan het Tata Steel Chess Tournament in Januari. Nieuws kun je het echter nauwelijks noemen, daar waar in de wandelgangen al maanden lang namen circuleren, merendeels door de spelers zelf in de lucht gebracht. Petje af voor het organisatiecomité, dat er in is geslaagd om er de sterkste editie ooit van te maken met een gemiddelde rating van 2752. Zeg daar maar U tegen!
De B- en C-groep zijn er iets zwakker op geworden, maar daar staat tegenover dat de Nederlandse jeugd en het vrouwelijk schoon weer goed vertegenwoordigd zijn. Daar zit je als bezoeker toch meer op te wachten dan op al die Oostblokkers die in 3 weken tijd evenzoveel truien verslijten. Volledige persbericht is hier te lezen.
Ben vanmiddag bezig geweest deze blog wat te verbeteren, maar moet eerlijk bekennen dat het nog niet echt een succes kan worden genoemd. Grappig is dat nadat ik mijn favoriete links erop heb gezet de Volkskrant vandaag meldt dat cheaptickets.nl paspoortnummers van 80.000 klanten heeft gelekt. Moet ook nog maar even worden aangepast dus...
Nu snel een Mexicaanse hap bereiden en op naar de lokale schaakclub AdA '04 om de oudere jeugd maar eens flink te laten zweten met een pittige rekenopgave.

Dagje Brussel

6.45 ging de wekker alweer. Mensen die vaker in België spelen weten dat de klokken pas om 14.00 worden aangezet en zullen mij vreemd hebben aan hebben gekeken. Nee, ik ben zeker geen ochtendmens! Als schaker kom je op veel plekken, maar kom je vaak niet verder dan de speelzaal, je hotelkamer en het vliegveld. Ik vond het daarom hoog tijd om een bezoekje aan de hoofdstad van onze zuiderburen te brengen. Ondanks verwoede pogingen om nog een beetje bij te slapen tijdens de treinreis, lukte het me niet om mijn ogen langer dan een minuut gesloten te houden. Thanks, tokkies! Om 10.45 stond ik dan midden in het centrum van Brussel, waar een kille stilte de zondagochtend beheerste. Snel werd ik echter al uit mijn slaap ontwaakt door rugby fans die een Irish pub onveilig aan het maken waren. Daarvoor had ik ook in Amsterdam kunnen blijven, snel door dus. Achtereenvolgens struinde ik de Grote Markt af, kwam ik een colonne Japanse toeristen bij Manneken Pis tegen om vervolgens drie parken(Warande, Leopold en Marie-Louise) een bezoekje te brengen. Relaxt wakker worden!

Manneken Ris!

Een van de vele departementen van de EU wordt gebruikt als thuislocatie van tegenstander EuropChess. Eenmaal daar aangekomen bleek het bezoekerscentrum open te zijn en aangezien er nog voldoende tijd was, de ideale mogelijkheid om de in-het-grijs-verleden-opgedane studiekennis weer eens op te halen. Vrij veel bleek nog in mijn herinnering te zitten dus stond ik al een half uur later buiten in de doorgekomen zon.
In mijn 2e partij van het seizoen kreeg ik tegen Frank Hoffmeister (2182) vanuit de opening al groot voordeel toen hij gedwongen werd zijn loperpaar op te geven. Nonchalance speelde me weer eens parten en zo stelde ik mijn tegenstander in staat zijn stellingen te barricaderen. In opkomende tijdnood sloeg hij echter volledig de plank mis en kon ik zodoende nog voor zet 40 het punt binnenslepen.
Het team won overigens vrij soepel met 5-3, hoewel onze twee topborden redelijk stevig aan de tand werden gevoeld.
Nog vol in de race dus voor het kampioenschap, wat op papier ook redelijk soeverein moet worden binnengekopt. Mijn andere clubje liet vandaag weer een steek vallen en mocht met 1-1 nog blij zijn dat het geen verdere schade opliep. Wanneer worden de eerste witte zakdoekjes voor Ome Frank tevoorschijn gehaald?

De kogel is door de kerk

Al een langere tijd speel ik met de gedachte om mijn avonturen op het web te delen, maar telkens is er iets wat me ervan weerhoudt om een blog te lanceren. Geen gebrek aan tijd of onderwerpen (hoewel, dat kunnen jullie beter na verloop van tijd beoordelen!), maar eerder de vorm waarin het zou moeten worden gegoten. Vanavond is dan eigenlijk uit het niets een knoop doorgehakt. Tijdens het lezen van De suikeroogst van La Amada van Christina Garcia werd ik in mijn gedachten volledig meegezogen door hoofdrolspeler Chen Pan, een Chinese immigrant die op de suikerrietplantages als slaaf wordt ingezet. Later weet hij te vluchten naar Havana, waar hij een nieuw bestaan zal opbouwen. Veel meer van wat ik gelezen heb kan ik me nauwelijks meer voor de geest halen, aangezien mijn herinneringen gelijk terug gingen naar de tijd die ik daar 1,5 jaar geleden doorbracht tijdens het Capablanca Memorial.
Goed, het eerste steentje is gelegd. Ik zal proberen regelmatig mijn belevissen hier te publiceren. Morgen staat er in ieder geval de 2e ronde van de Belgische teamcompetitie op het programma. Vroeg uit de veren om nog wat van de hoofdstad te zien. Voor nu nog even een paar uurtjes terug naar het Cubaanse platteland...
See you!
Robert